गजल By, मानन्धर अभागी
दुई आत्मा यौटा मुटु जसले आज छुटायो
मदन यता जल्दै गर्दा मुनाले आँशु वर्षायो
कस्तो लेखो लेखेको रैछ दुवै जनाको भाग्यमा
यता लाश उठाउँदै गर्दा उता डोली उठायो
यता सवै रुँदै छन् उता चाहीँ नाचगान
उता जन्ती आउँदै गर्दा यता मलामी वोलायो
चितामाथि मदनको लाश मुनाको शिरमा पलाँस
उता दियो वत्ती बाल्दा यता आगो लगायो
एक आर्का विना बाँच्दैनन् वावु आमाले बुझेनन्
ठूलो भुल गरेर आज अरुकै हात थमायो ।
मानन्धर अभागी
